فحاشی ممنوع 2
بسم الله
بیشتر بودن گناه کسی که ابتداء شروع به فحّاشی کرده
عن أبی الحسن موسی علیه السلام فی رجلین یتسابّان فقال: البادی منهما أظلم، و وزره و وزر صاحبه علیه ما لم یتعذر إلی المظلوم ـ و در نقل دیگر آمده ـ «ما لم یعتدّ المظلوم»۱ امام کاظم سلام الله علیه در مورد دو مردی که همدیگر را سبّ می کردند فرمودند: کسی که اول شروع کرده ظالم تر است، و گناه خودش و گناه مظلوم به گردن اوست مادامی که از مظلوم عذر خواهی نکرده باشد. و در نقل دیگر آمده «مادامی که مظلوم تعدّی نکرده باشد (یعنی فحش رکیک تر به نفر اول نداده باشد) ».
آیه «لا تزروا وازرة وزر أخری» مربوط به کسانی است که هیچ ارتباطی با هم ندارند و اعمال نیک و بدشان وابسته به هم نیست، یعنی بی جهت گناه کسی را بر دیگری نمی نویسند؛ دلیل بر این مطلب روایت نبوی است که می فرمایند: «من سنّ سنّة حسنة کان له أجر من عمل بها من غیر أن ینقص من أجورهم شیء، ومن سنّ سنّة سیّئة کان علیه وزر من عمل بها من غیر أن ینقص من أوزارهم شیء»و مضمون روایت اینست که هر کسی سنّت نیکی را پایه گذاری نماید پاداش تمام کسانی را که بدان عمل می کنند را خواهد داشت ـ بدون آنکه از پاداش خود آنها چیزی کاسته گردد ـ و همچنین کسی که سنّت بدی بر جای نهد گناه کسانی که به آن عمل کنند برای او نوشته می شود بی آنکه از گناهان آنان چیزی کم شود. همانند روایت مذکور که چنین بر می آید نفر اول با هتّاکی و بد زبانی خود طرف مقابل را تحریک کرده و موجب فحاشی او نیز شده است.
