بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علی المهدی الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علی المهدی الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن / ز غم های دگر غیر از غم عشقت رها کن
تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری / شکسته قلب من جانا به عهد خود وفا کن

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
نویسندگان
پیوندها

فحاشی ممنوع 8

چهارشنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۰۸:۱۰ ب.ظ

بسم الله

حلّ یک شبهه

شبهه: در روایت سماعه از امام صادق علیه السلام آمده بود که حضرت ایشان را منع فرمودند از فحاشی به کسی که در حق ما ظلمی کرده و از آنجایی که ظلم معنایی عام دارد و شامل خود ناسزاگویی هم میشود، اینگونه برداشت میشود که اگر کسی به ما فحاشی کرد ما حق نداریم به او فحاشی کنیم یا طبق آنچه که در روایت امام کاظم علیه السلام آمده بود در مورد دو نفری که همدیگر را سبّ می کردند حضرت فرمودند گناه کسی که اول شروع به فحاشی کرده بیشتر از گناه نفر دوم است و حضرت گناه نفر دوم را نفی نکردند یعنی نفر دوم که در جواب نفر اول به او فحش داده نیز گناهکار است. پس طبق ظاهر روایت اول و نصّ و صراحت روایت دوم اگر در مقابل کسی که به ما فحش داده به او دشنام دهیم گناهکار خواهیم بود. در حالیکه آیه قرآن داریم در سوره بقره/194«فمن اعتدی علیکم فاعتدوا علیه بمثل ما اعتدی علیکم» یعنی اگر کسی به شما تعدی و تجاوز کرد شما اجازه دارید به اندازه همان ظلمی که به شما داشته به او تعدی کنید.       

طبق این آیه فحش دادن به کسی که ما را دشنام داده جایز است در حالیکه در دو روایت گذشته اینکار را جایز ندانسته اند.                                                  

جواب: جمع بین آیه شریفه که دلالت بر جواز فحاشی به کسی که به ما دشنام داده میکند و روایت سماعه و امام کاظم علیه السلام که دلالت دارد بر حرمت فحاشی  به کسی که به ما دشنام داده، به اینست که بگوییم: فحاشی به کسی که به ما دشنام داده مکروه است چون آیه جواز را میرساند و روایت منع را و جواز+منع=کراهت. ولی اگر کسی به ما ظلمی غیر از فحاشی کرده باشد نه روایت و نه آیه به ما اجازه نداده اند که به او فحّاشی کنیم.

البته این مقابله به مثل در همه موارد جایز نیست مثلا اگر شخصی خانه ما را آتش زد ما نمیتوانیم خانه او را آتش زنیم بلکه باید غرامت خانه را از او بگیریم و یا آن سری از جرایمی که در قانون برایشان مجازات و حدود و تعزیرات تعیین شده باید طبق قانون با متجاوز عمل شود نه اینکه خودمان سر خود با او مقابله کنیم و به نوعی تلافی نماییم، که اگر این کار درست و جایز باشد دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و اساسا قانون معنایی نخواهد داشت.