۱۰
ارديبهشت
بسم الله
چرا غناء حرام است؟
دو دلیل از ادلّه دالّ بر حرمت غناء
۱. خبر زید الشحام عن أبی
عبد الله علیه السلام (سأله عن قوله عزّ و جلّ: و اجتنبوا قول الزور،
قال: قول الزور الغناء) (وسائل الشیعه، باب 99، حدیث2)
زید الشحام از امام صادق علیه السلام در مورد این آیه اجتنبوا قول الزور پرسید، حضرت در پاسخ فرمودند: قول الزور همان غناست.
۲. صحیح محمد بن مسلم عن أبی جعفر علیه السلام سمعته یقول: الغناء ممّا وعد الله علیه النار، و تلا هذه الآیة: و من الناس من یشتری لهو الحدیث لیُضلّ عن سبیل الله بغیر علم و یتّخذَها هزوا أولئک لهم عذاب مهین. (همان، حدیث6)
محمد بن مسلم گوید از امام باقر
علیه السلام می شنیدم که می فرمود: (غناء از چیز هایی است که خداوند وعده عذاب آتش
به آن داده است، و این آیه را تلاوت می کرد: و من الناس من یشتری لهو الحدیث....)
شاهد ما در این آیه کلمه لهو الحدیث است که ائمّه اطهار علیهم السلام یکی از موارد
حدیث لهو و گفتار بیهوده را غناء می دانستند. و چون عاقبت لهو الحدیث، عذاب مهین
است لذا حکم به حرمت داده اند.
این ادله و سایر ادلّه ای
که در کتب مفصّل فقهی آمده است غناء را به صورت مطلق حرام کرده، غناء چه در شعر
باشد و چه در قرآن و حتی در غیر این دو حرام بوده و وعده عذاب آتش به آن داده شده است.
